De geschiedenis van de Disco : Deel 1, de oorsprong van de Discotheek
Beste kijkbuiskinderen, zet de muziek maar uit, want het is tijd voor een stukje Disco geschiedenis. Elke week zal DJ ★ Partyjock ★ Entertainer Dimitri Visch van Disco Royaal iets vertellen over de geschiedenis van het discotijdperk.
Laten we beginnen met het woord: "Discotheek". Het woord discotheek stamt af van het oud Grieks: (discos) = plaat en τιθεναι (tithenai) = plaatsen, leggen). Deze naam werdt voor het eerst gebruikt als naam van de uitgaansgelegenheid La Discothèque aan de Rue de la Huchette in Parijs, die in 1941 openende terwijl Frankrijk bezet was.
Het bijzondere was dat er geen gebruik werd gemaakt van livemuziek om op te dansen, maar van platen. Dit moest wel want Jazz en bebop muziek uit Amerika waren verboden terrein volgens de bezetter. Het verzet organiseerde dansfeesten onder de jeugd en bij een inval moest er snel ontruimd worden. Alle grote nachtclubs uit die tijd speelde met live muziek en met grote big bands, ook na de bevrijding bleef dit de standaard.
In 1947 legde de nachtclub: "Whisky à Gogo" in Parijs een vernieuwde dansvloer aan met veel gekleurd licht. Door de recessie na de Tweede Wereld Oorlog was er weinig geld over om grote bands in te huren. Deze nachtclub ging standaard over op het achter elkaar draaien van platen waarbij de uitbater zelf de baas was over de muziekkeuze. Deze vorm van vermaak sloeg aan bij alle andere grote clubs in de Soho en kwam via London, ook in New York terecht. Het draaien van platen in een nachtclub won weinig terrein in New York en kwam pas tot bloei in het begin van de jaren 70, het begin van het Disco tijdperk. In 1965 opende in New York de eerste discotheek: The "Arthur" discotheque. Tot aan 1969 was dit de beroemdste en drukstbezochte discotheek in New York.
In de volgende geschiedenisles: Het onstaan van de Disco stroming en het eerste Disco nummer.
Offerte
Bellen
